Fotovoltaïsche Technologie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Fotovoltaïsche technologie zet zonlicht direct om in elektrische energie met behulp van zonnecellen, gebaseerd op het fotovoltaïsche effect.
Omschrijving
Fotovoltaïsche (PV) technologie maakt gebruik van zonnecellen, vaak gemaakt van halfgeleidend materiaal zoals silicium, die in zonnepanelen (ook wel PV-panelen of modules genoemd) zijn verwerkt. Wanneer fotonen (lichtdeeltjes) uit zonlicht op de zonnecellen vallen, maken ze elektronen vrij. Door een elektrisch veld in de cel worden deze elektronen in één richting gestuurd, wat elektrische stroom (gelijkstroom of DC) opwekt. Een omvormer zet deze gelijkstroom vervolgens om in wisselstroom (AC), die geschikt is voor gebruik in woningen en aansluiting op het elektriciteitsnet. Het rendement van fotovoltaïsche cellen, oftewel de efficiëntie waarmee zonlicht wordt omgezet in elektriciteit, is in de loop der jaren sterk verbeterd.
Toepassingen
Fotovoltaïsche technologie kent diverse toepassingen, waaronder zonnepanelen op daken van gebouwen en in grootschalige zonneparken. Ook worden kleine fotovoltaïsche cellen gebruikt in draagbare apparaten. Een specifieke toepassing in de bouw is Bouw-geïntegreerde PV (BIPV), waarbij PV-technologie wordt geïntegreerd in bouwmaterialen zoals dakpannen of gevelpanelen. Daarnaast worden PV-systemen ingezet voor off-grid stroomvoorziening op afgelegen locaties.
Materialen
Het meest gebruikte materiaal voor fotovoltaïsche zonnecellen is silicium. Silicium kan voorkomen in verschillende vormen, zoals monokristallijn silicium, polykristallijn (of multikristallijn) silicium en amorf silicium. Deze verschillende materialen beïnvloeden onder andere de efficiëntie, prijs en levensduur van de zonnepanelen.
Vergelijkbare termen
Zonne-energie
Gebruikte bronnen: